Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Κάνε φίλο το μυαλό σου πριν γίνει εχθρός σου....

Απόγευμα κάπου στις 5 στα εξάρχεια...Γυρνώντας το κεφάλι μου είδα να αναγράφεται σε ένα τοίχο επι της οδού βαλτετσίου το εν λόγω σύνθημα...Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα φράση και με έβαλε στην διαδικασία να σκεφτώ πολλά...Για παράδειγμα πως μπορεί κάποιος να μην είναι ΄ φίλος΄ με το μυαλό του;Το οποίο είναι ένα κουτί που περιέχει μνήμες,εμπειρίες,αναμνήσεις...Mαλλόν αυτό δεν έχουμε καταλάβει...Ότι αποτελέι ένα κουτί το οποίο εμείς οι ίδιοι πρέπει να διαχειριστούμε με τον κατάλληλο τρόπο!Έτσι,μόλις φτάσουμε στην κατανόηση αυτού και μπορέσουμε να διαχειριστούμε το περιεχόμενο του τότε ίσως καταφέρουμε να το κάνουμε ΄φίλο΄ μας και όχι εχθρό μας...
       Nομίζω ότι η φράση εστιάζει στο ότι μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων εν μέρη άλλα νιώθουν και άλλα κάνουν.To κράτος ή η κοινωνία αν θέλετε όπως είναι δομημένη την σημερινή εποχή  δημιουργεί φόβο και ανασφάλειες .Έχουμε καταστρέψει  και βάζω και τον εαυτό μου μέσα τα συναισθήματα μας και την αίσθηση ότι είμαστε άνθρωποι.  Άλλωστε πολλές φορές τα συναισθήματα μας δεν τα εκφράζουμε σωστά και ξεσπάμε σε λάθος πράγματα χωρίς να αντιμετωπίζουμε το πραγματικό πρόβλημα. Άλλα δεν θέλω να πω περισσότερα,θα ήθελα να ανοίξει ένας δίαυλος επικοινωνίας και να ακουστούν πολλές απόψεις για το πως ο καθένας αντιλαμβάνεται αυτή τη φράση...Άλλωστε η ζύμωση  καθώς και η ανταλλαγή απόψεων δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν,το αντίθετο μάλιστα πιστεύω σε κάνει καλύτερο και σκεπτόμενο άτομο...


Αν δεν ελέγξεις το μυαλό σου, θα το κάνει κάποιος άλλος. ~Τζον Άλστον

1 σχόλιο:

  1. το πρόβλημα έγκειται στο ότι ερμηνεύουμε το κόσμο και τις προσωπικές μας εμπειρίες με σχήματα και εργαλεία του παρελθόντος, που ανταποκρίνονταν σε διαφορετικές συνθήκες και συγκυρίες, σε ένα πολυεπίπεδο φάσμα θεματολογίας. Το πρόβλημα εντείνεται όταν συνειδητοποιούμε πως δεν έχουμε εφεύρει νέα εργαλεία, στη βάση των παλιών, προκειμένου να αντιληφθούμε τις νέες περιστάσεις! Βέβαια, εν πολλοίς αυτές οι περιστάσεις θυμίζουν παλαιότερες καταστάσεις, αλλά μια μηχανιστική αντίληψη, ερμηνεία και αντιμετώπιση, μάλλον δε βοηθάει ιδιαιτέρως την όλη κατάσταση... Δε προτείνω κάτι και ίσως αδυνατίζει το όλο επιχείρημά μου, αλλά ακόμη και η ίδια η αναγνώριση και ο εντοπισμός του προβλήματος, είναι ένα πρώτο βήμα για εποικοδομητικό διάλογο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή