Σήμερα,γιορτάζουν όλες
εκείνες οι γυναίκες που καθημερινά υπόκεινται διαδικασία κλειτοριδεκτομής εκεί
στη Σομαλία και στην Αφρική ,που βιάζονται επί συστηματικής βάσης και πέφτουν
θύματα trafficking, που πωλούνται στα σκλαβοπάζαρα από την ηλικία μόλις των δεκαπέντε
ετών, που δεν έχουν πρόσβαση στο αναφαίρετο δικαίωμα της μόρφωσης και της
εκπαίδευσης!
Σήμερα γιορτάζουν οι
γυναίκες πολεμίστριες εκεί στο Κομπάνι, οι γυναίκες που βιώνουν τον πόλεμο εκεί
στη Συρία, οι μετανάστριες που επέλεξαν να ξεριζωθούν από τις πατρίδες τους!
Σήμερα
γιορτάζουν οι μανάδες μας, κάποιες έμειναν άνεργες. Το κράτος τις πετάει από
την αγορά εργασίας λόγω ηλικίας ενώ άλλες έχουν πάψει να παίρνουν επίδομα
μητρότητας.
Σήμερα, γιορτάζουμε και εμείς που δε θέλουμε λουλούδια, αλλά ίσα
δικαιώματα για όλες, ίσες ευκαιρίες εργασίας χωρίς απαγορευτικό πρόσημο την
ηλικία των 30 ετών αλλά και την οικογενειακή μας κατάσταση!
Ναι, σήμερα, είναι
η μέρα της γυναίκας. Χόρεψε λοιπόν, πάνω στο φτερό του καρχαρία, παίξε στον
άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα. Αλλού σε λέγανε Ιουδήθ, εδώ Μαρία. Το φίδι
σκίζεται στο βράχο με τη σμέρνα...
Καλή συνέχεια,
Υγ: Ο επίλογος ανήκει στο Νίκο Καββαδία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου