Aπό μικρή μου άρεσαν τα παραμύθια. Ξέρετε με τις ώρες χάζευα τους ήρωες των παραμυθιών. Άλλοι δυνατοί, άλλοι αδύναμοι και άλλοι ερχόμενοι από έναν κόσμο διαφορετικό,μαγικό θα έλεγα. Να εκεί που πάντα κυριαρχούσε το καλό και το δίκαιο, που όλοι ήταν πραγματικά ευτυχισμένοι ζώντας σε μια κοινωνία δικαίου. Βέβαια πολλές φορές στα παραμύθια εντύπωση μου έκανε το γεγονός πως ενώ κυριαρχούσε το άδικο και γενικότερα το αίσθημα του μίσους και του φόβου στο τέλος εμφανίζόταν ένας ήρωας που ανέτρεπε τα πάντα και κατάφερνε να αλλάξει την ιστορία.Nαι ναι αυτό που λέμε ΄΄ Και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα΄΄.
Πάντα πίστευα ότι τα παραμύθια παρόλο που δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα και παρόλο που δεν είχαν δόση αλήθειας δεν ήταν άμεσα συνυφασμένα με τα ψέματα. Αυτό το κατάλαβα καλύτερα διαβάζοντας την ιστορία του γλάρου Ιωνάθαν Λίβιγκτον. Όσοι δεν τον γνωρίζετε θα μου πείτε ποιός είναι αυτός.
Ο γλάρος Ιωνάθαν είναι ένα δημιούργημα του Richard Bach. Ένας γλάρος διαφορετικός από τους υπόλοιπους γλάρους. Γεμάτος πάθος για ζωή, για ελευθερία,γεμάτος πείσμα. Ένας γλάρος που μέσα από την ιστορία του θέλει να μας αποδείξει περίτρανα ότι εκεί στον έξω κόσμο υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν φαίνονται( τα οποία πάντα θα πετούν μαζί τον Ιωνάθαν).
Παρόλο που η ιστορία του έχει στοιχεία παραμυθιού με συνεπήρε και θα έλεγα κιόλας ότι ταυτίστηκα μαζί της. Θα με ρωτήσετε γιατί...Να είναι που αυτή η ιστορία απευθύνεται σε άτομα που ακολουθούν τους δικούς τους νόμους όταν ξέρουν πως έχουν δίκιο, σε ανθρώπους που ξέρουν ότι υπάρχει στη ζωή κάτι παραπάνω από αυτό που μπορεί να δει το μάτι, σε εκείνους που διστάζουν να κάνουν το επόμενο βήμα στη ζωή τους και απλά θέλουν να ξεφύγουν λίγο από τη καθημερινότητα τους.
Aυτός είναι ο γλάρος Ιωνάθαν λοιπόν. Ένας γλάρος που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Άλλωστε πέταξε σημαίνει αποδεσμέυσου, σπάσε τις προσκολήσεις, έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στη δύναμη του αοράτου, φώναξε για το δίκαιο και πάλεψε για αυτό,νίκησε τους φόβους σου και ''ΠΕΤΑ''. Γιατί μόνο αυτό έχει σημασία το πέταγμα καθώς και το αίσθημα της ελευθερίας που βιώνεις ενώ πετάς.
Μήπως τελικά πρέπει να δώσουμε περισσότερη σημασία στα μηνύματα που μας δίνει μία ιστορία καθώς και να μπούμε στην διαδικασία της αποκωδικοποίησης τους και όχι να σταθούμε μόνο στο αν είναι δημιουργήματα μυθοπλασίας;Ίσως μόνο τότε καταλάβουμε ότι τα παραμύθια παρόλο που δεν είναι διόλου αληθινά δεν πρόκειται ποτέ να μας προδώσουν και να μας πουν...Ψέματα...
Kαλό βράδυ και να θυμάστε...Κάποια πουλιά τραγουδούν για λευτεριά,κάποια φεύγουν και πετούν ψηλά...
Πάντα πίστευα ότι τα παραμύθια παρόλο που δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα και παρόλο που δεν είχαν δόση αλήθειας δεν ήταν άμεσα συνυφασμένα με τα ψέματα. Αυτό το κατάλαβα καλύτερα διαβάζοντας την ιστορία του γλάρου Ιωνάθαν Λίβιγκτον. Όσοι δεν τον γνωρίζετε θα μου πείτε ποιός είναι αυτός.
Ο γλάρος Ιωνάθαν είναι ένα δημιούργημα του Richard Bach. Ένας γλάρος διαφορετικός από τους υπόλοιπους γλάρους. Γεμάτος πάθος για ζωή, για ελευθερία,γεμάτος πείσμα. Ένας γλάρος που μέσα από την ιστορία του θέλει να μας αποδείξει περίτρανα ότι εκεί στον έξω κόσμο υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν φαίνονται( τα οποία πάντα θα πετούν μαζί τον Ιωνάθαν).
Παρόλο που η ιστορία του έχει στοιχεία παραμυθιού με συνεπήρε και θα έλεγα κιόλας ότι ταυτίστηκα μαζί της. Θα με ρωτήσετε γιατί...Να είναι που αυτή η ιστορία απευθύνεται σε άτομα που ακολουθούν τους δικούς τους νόμους όταν ξέρουν πως έχουν δίκιο, σε ανθρώπους που ξέρουν ότι υπάρχει στη ζωή κάτι παραπάνω από αυτό που μπορεί να δει το μάτι, σε εκείνους που διστάζουν να κάνουν το επόμενο βήμα στη ζωή τους και απλά θέλουν να ξεφύγουν λίγο από τη καθημερινότητα τους.
Aυτός είναι ο γλάρος Ιωνάθαν λοιπόν. Ένας γλάρος που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Άλλωστε πέταξε σημαίνει αποδεσμέυσου, σπάσε τις προσκολήσεις, έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στη δύναμη του αοράτου, φώναξε για το δίκαιο και πάλεψε για αυτό,νίκησε τους φόβους σου και ''ΠΕΤΑ''. Γιατί μόνο αυτό έχει σημασία το πέταγμα καθώς και το αίσθημα της ελευθερίας που βιώνεις ενώ πετάς.
Μήπως τελικά πρέπει να δώσουμε περισσότερη σημασία στα μηνύματα που μας δίνει μία ιστορία καθώς και να μπούμε στην διαδικασία της αποκωδικοποίησης τους και όχι να σταθούμε μόνο στο αν είναι δημιουργήματα μυθοπλασίας;Ίσως μόνο τότε καταλάβουμε ότι τα παραμύθια παρόλο που δεν είναι διόλου αληθινά δεν πρόκειται ποτέ να μας προδώσουν και να μας πουν...Ψέματα...
το κειμενο ειναι πολυ ομορφο,αισιοδοξο κ αληθινο!!!μπραβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'αυτές τις δύσκολες μέρες που επικρατεί η μαυρίλα και η κατάθλιψη, το κείμενό σου είναι ένα φως στο τούνελ. Χρειάζονται τέτοιες φωνές συνέχισε έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφή