Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα ...

Απόγευμα Σαββάτου και η αγωνία για την έκβαση της αυριανής μέρας δε λέει να μου περάσει. Δεν είναι ακριβώς αγωνία για το τι πρόκειται να συμβεί αύριο αλλά για το τι μέλει γενέσθαι. Βέβαια το τι μέλει γενέσθαι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Από το αν η αυριανή συγκέντρωση θα καταλήξει σε μια λαϊκή εξέργεση και θα αλλάξει ριζικά τα μέχρι τώρα δεδομένα, μέχρι από το αν ο κόσμος θα είναι διατεθημένος να κατακλύσει την βουλή καθώς και την πλατεία Συντάγματος.( Λόγω του ότι πολλοί ακόμα διστάζουν). Ξέρετε ο φόβος πολλές φορές είναι ανασταλτικός παράγοντας σημαντικών στιγμών και καταστάσεων. Ίσως ο κόσμος φοβάται τα δακρυγόνα και τα διάφορα χημικά, ίσως τις συγκρούσεις,τους τραυματισμούς,τις αναίτιες συλλήψεις...Απο την άλλη πλευρά όμως υπάρχει και ο άλλος ο φόβος. Αυτός που είναι πιο δυνατός και πιο ισχυρός από τον φόβο που νιώθουμε στον δρόμο. Ο φόβος για το μέλλον μας , ο φόβος για την ζωή μας και ο φόβος για τα το μέλλον των παιδιών μας.
    Πόλλοι είχαμε απο παλία και έχουμε ακόμη  τον δεύτερο φόβο ο οποίος μας στοιχιώνει και δεν λέει να φύγει από πάνω μας. Θεωρώ όμως πως μπορούμε να κάνουμε κάτι για να ξεφύγουμε από το αίσθημα αυτό. Τι;
    Να αντιδράσουμε, να πούμε φτάνει πια, να κατέβουμε στους δρόμους μέχρι τα παπούτσια μας να λιώσουν από το περπάτημα, τα μάτια μας να καίνε και να πονάνε  απο τα δακρυγόνα, το χέρι μας να κρατιέται σφιχτά απο το χέρι του διπλανού μας και να δημιουργήσουμε με αυτό το τρόπο έναν ισχυρό φράχτη τον οποίο δε θα μπορέσει κανέις να διαλύσει. Άλλωστε η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών. Μέσω αυτής θα καταφέρουμε να αλλάξουμε πρώτα τον εαυτό μας και ύστερα τον κόσμο.

    Έτσι εσύ, εγώ, δεν θα νιώθουμε φόβο γιατί θα ξέρουμε ότι δίπλα μας θα έχουμε άτομα που θα πολεμούν με εμάς για εμάς, άτομα που θα ονειρεύονται, που θα διεκδικούν, που θέλουν να εξεγερθούν, να επαναστατήσουν, άτομα που δε θα φοβηθούν την βία από όπου και αν προέρχεται αλλά θα σε προστατέψουν μέχρι τελευταία στιγμή ώστε να μπορέσετε να συνεχίσετε μαζί τον αγώνα που δίνετε για την ίδια σας την Ζωή.
     Για αυτό λοιπόν μη φοβάστε τον δρόμο. Ο δρόμος είναι εκεί και μας περιμένει να ανατρέψουμε τη ζωή και το μέλλον μας.Πρέπει να πάψει να μας φοβίζει η βία και η καταστολή γιατί έτσι χάνουμε την ουσία και δεν βλέπουμε την πραγματικό  φόβο  που δεν είναι άλλος απο το ξεπούλημα της ίδιας μας τη ζωής.
 

Με τον καιρό να ναι κόντρα εμείς θα τα πούμε στους δρόμους.Γιατί μόνο εκεί γράφεται ιστορία...