Εσύ τι?Πες μου Λώρα δεν υπάρχει κάτι που να σε ενδιαφέρει πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο?Ναι σου είπα ότι..να..μαζεύω,έχω τα γυάλινα ζωάκια μου..Τι θες να πεις?Τι γυάλινα?Αντικείμενα,μινιατούρες,παιχνίδια..Τα πιο πολλά είναι γυάλινα ζωάκια .Τα πιο μικρά ζωάκια που γεννήθηκαν ποτέ...Η μητέρα το λέει ο γυάλινος κόσμος της Λώρας..Να σαν και αυτό που κρατάω.Θες να το δεις?Πρόσεξε σπάει με το παραμικρό.Τότε άστο.Δεν εμπιστεύομαι τα χέρια μου για τέτοια πράγματα.Τα εμπιστεύομαι εγώ.Παρ'το. Να είδες τι μαλακά που το κρατάς?Να σήκωσε το στο φως.Το λατρεύει το φως.Βλέπεις πως αστράφτει μέσα στο φως?Ναι αστράφτει.Αποφεύγω να κάνω διακρίσεις αλλά αυτός είναι ο αγαπημένος μου.Τι είναι?Δε βλέπεις το κερατάκι στο μέτωπο μου?Μονόκερος ε?Χμ..Δεν υπάρχουν μονόκεροι.Το ξέρω.Ο κακομοίρης θα νιώθει πολύ μόνος.Και να νιώθει δε παραπονιέται.Μένει στο ίδιο ράφι με κάποια άλογα χωρίς κέρατα και φαίνεται να περνάνε καλά όλοι μαζί.Πως το ξέρεις?Δεν τα έχω ακούσει να τσακώνονται..
-
Νομίζω ότι ξέρω το πρόβλημα σου Λώρα...Σύμπλεγμα κατωτερότητας.Το ξέρω γιατί το είχα και γω.Για παράδειγμα ο κρότος που έκανε ο μηχανισμός στο πόδι σου όταν ανέβαινες τις σκάλες του σχολείου..Και τι έκανες?Παράτησες το σχολείο, παράτησες τη μόρφωση σου, και όλα αυτά για ένα θόρυβο ο οποίος ήταν κατά τη γνώμη μου ανύπαρκτος .Έχεις ένα ελάχιστο φυσικό ελλάτωμα κάτι που δεν φαίνεται καν, και η φαντασία σου το κάνει χίλιες φορές μεγαλύτερο. Άκου τη συμβουλή μου.Ξέρω τι σου λέω.Σκέψου ότι σε κάτι υπερέχεις.Σε τι?Μη χειρότερα Λώρα.Κόιρα γύρω σου.Τι βλέπεις?Εκατομμύρια άνθρωποι..Και όλοι γεννήθηκαν και όλοι θα πεθάνουν. Ποιός από αυτούς έχει και το ένα δέκατο από τα δικά σου χαρίσματα η τα δικά μου η οποιοδήποτε άλλος?Καθένας από εμάς έχει κάτι ξεχωριστό.Μερικοί έχουν πολλά το παν είναι να ανακαλύψεις τι είναι το ξεχωριστό που κρύβεις μέσα σου εσύ.
Που χτυπήσαμε?στο τραπέζι.Έπεσε τίποτα?Ναι.Ελπίζω να μην ήταν ο μονόκερος.Αυτός ήταν,έσπασε.Τώρα είναι σαν τα άλλα άλογα...
Υγ: Μπορει να γυαλιζουμε στα ματια των αλλων ,αλλα σπαμε ευκολα..Ειμαστε ψυχες φτιαγμενες απο γυαλι,μπαλες που τις εμπιστευομαστε στους αλλους...
Γυάλινος κόσμος...Τέννεσυ Ουίλιαμς...
-
Νομίζω ότι ξέρω το πρόβλημα σου Λώρα...Σύμπλεγμα κατωτερότητας.Το ξέρω γιατί το είχα και γω.Για παράδειγμα ο κρότος που έκανε ο μηχανισμός στο πόδι σου όταν ανέβαινες τις σκάλες του σχολείου..Και τι έκανες?Παράτησες το σχολείο, παράτησες τη μόρφωση σου, και όλα αυτά για ένα θόρυβο ο οποίος ήταν κατά τη γνώμη μου ανύπαρκτος .Έχεις ένα ελάχιστο φυσικό ελλάτωμα κάτι που δεν φαίνεται καν, και η φαντασία σου το κάνει χίλιες φορές μεγαλύτερο. Άκου τη συμβουλή μου.Ξέρω τι σου λέω.Σκέψου ότι σε κάτι υπερέχεις.Σε τι?Μη χειρότερα Λώρα.Κόιρα γύρω σου.Τι βλέπεις?Εκατομμύρια άνθρωποι..Και όλοι γεννήθηκαν και όλοι θα πεθάνουν. Ποιός από αυτούς έχει και το ένα δέκατο από τα δικά σου χαρίσματα η τα δικά μου η οποιοδήποτε άλλος?Καθένας από εμάς έχει κάτι ξεχωριστό.Μερικοί έχουν πολλά το παν είναι να ανακαλύψεις τι είναι το ξεχωριστό που κρύβεις μέσα σου εσύ.
Που χτυπήσαμε?στο τραπέζι.Έπεσε τίποτα?Ναι.Ελπίζω να μην ήταν ο μονόκερος.Αυτός ήταν,έσπασε.Τώρα είναι σαν τα άλλα άλογα...
Υγ: Μπορει να γυαλιζουμε στα ματια των αλλων ,αλλα σπαμε ευκολα..Ειμαστε ψυχες φτιαγμενες απο γυαλι,μπαλες που τις εμπιστευομαστε στους αλλους...
Γυάλινος κόσμος...Τέννεσυ Ουίλιαμς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου