Eίναι κάποιες φορές που φέρνω στο νου μου εκείνο το μαγκάλι που καίει ακόμη, εκείνο τον άστεγο που με κοιτάει επίμονα στον δρόμο σαν κάτι να θέλει να μου πει, τους απλήρωτους λογαριασμούς, το κομμένο ρεύμα, την ανεργία να μας κλείνει το μάτι, την κατάθλιψη να μας φλερτάρει επικίνδυνα και τη μοναξιά να χορεύει σε ξέφρενους ρυθμούς.
Και η Ευτυχία;Που βρίσκεται σε όλα αυτά η Ευτυχία; Πως μπορεί κανείς να τη δει όταν ο ίδιος είναι κεντρικός άξονας όλων αυτών που εκτιλίσσονται; Μήπως εθελοτυφλεί;Μήπως σταδιακά παραιτείται;Μήπως...;
Όχι, δεν πιστεύω πως οι άνθρωποι έχουν πάψει να ελπίζουν και νιώθουν ευτυχισμένοι. Ξέρεις, ίσως κουράστηκαν, ίσως κλείστηκαν στους εαυτούς τους και δημιούργησαν άμυνες ώστε να μπορέσουν να αντέξουν, να μπορέσουν να συνεχίσουν. Όμως να,πιστεύω πως ο καθένας απο εμάς έχει βιώσει την Ευτυχία. Ίσως για λίγο, ίσως...
Ας πούμε για μένα η Ευτυχία βρίσκεται στην ανιδιοτελή αγάπη και προσφορά, βρίσκεται στην Καλημέρα που θα μου πει ο περαστικός στο δρόμο και έπειτα θα μου χαμογελάσει, βρίσκεται σε εκείνο το βλέμμα, σε εκείνο το χάδι, το χαμόγελο, σε εκείνο το φιλί και σε εκείνη τη μεγάλη αγκαλιά.
Για μένα η Ευτυχία βρίσκεται στις διαπροσωπικές σχέσεις, στις παρέες, στις στιγμές και στα αυθόρμητα γέλια μας. Βρίσκεται στα μικρά καθημερινά πράγματα που αγνοούμε. Για μένα η Ευτυχία υπάρχει όταν ο άνθρωπος εξελίσσεται, όταν θέτει και επιτυγχάνει στόχους, όταν καταφέρνει πράγματα για τον εαυτό του, τα οποία τον κάνουν να προχωράει.
Για μένα η ευτυχία βρίσκεται στην παραγωγικότητα και στη δημιουργικότητα, βρίσκεται στην φαντασία, στην μουσική, στο χορό, στις μυρωδιές, στα χρώματα, βρίσκεται οπουδήποτε μπορείς να είσαι ελεύθερος και να εκφράζεσαι ελεύθερα.
Ο Μίλαν Κούντερα στην Αβάσταχτη Ελαφρότητα του είναι είχε πει πως ο ανθρώπινος χρόνος δε γυρίζει κυκλικά, αλλά προχωράει σε ευθεία γραμμή. Για αυτό και ο άνθρωπος δε μπορεί να είναι ευτυχισμένος, επειδή η ευτυχία είναι η επιθυμία της επανάληψης.
Ό χρόνος μπορεί όντως να μη γυρίζει κυκλικά και να προχωρά πάντα σε ευθεία γραμμή. Όμως εσύ, εγώ και ο καθένας από μας δε πρέπει να νοσταλγεί τις στιγμές ευτυχίας που κάποτε υπήρξαν. Είναι που η ευτυχία δεν είναι νοσταλγία της επανάληψης. Η ευτυχία υπάρχει και ανήκει στο παρόν αλλά και σε κείνα που θα έρθουν.Για αυτό μην Αργοπεθαίνεις.
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του...
Να θυμάσαι πως αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντα πως για να 'σαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής.Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή λοιπόν θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.
Καλή συνέχεια
Το κλείσιμο του άρθρου μου είναι από το ποίημα "Αργοπεθαίνεις" του Pablo Nerouda.
Και η Ευτυχία;Που βρίσκεται σε όλα αυτά η Ευτυχία; Πως μπορεί κανείς να τη δει όταν ο ίδιος είναι κεντρικός άξονας όλων αυτών που εκτιλίσσονται; Μήπως εθελοτυφλεί;Μήπως σταδιακά παραιτείται;Μήπως...;
Όχι, δεν πιστεύω πως οι άνθρωποι έχουν πάψει να ελπίζουν και νιώθουν ευτυχισμένοι. Ξέρεις, ίσως κουράστηκαν, ίσως κλείστηκαν στους εαυτούς τους και δημιούργησαν άμυνες ώστε να μπορέσουν να αντέξουν, να μπορέσουν να συνεχίσουν. Όμως να,πιστεύω πως ο καθένας απο εμάς έχει βιώσει την Ευτυχία. Ίσως για λίγο, ίσως...
Ας πούμε για μένα η Ευτυχία βρίσκεται στην ανιδιοτελή αγάπη και προσφορά, βρίσκεται στην Καλημέρα που θα μου πει ο περαστικός στο δρόμο και έπειτα θα μου χαμογελάσει, βρίσκεται σε εκείνο το βλέμμα, σε εκείνο το χάδι, το χαμόγελο, σε εκείνο το φιλί και σε εκείνη τη μεγάλη αγκαλιά.
Για μένα η Ευτυχία βρίσκεται στις διαπροσωπικές σχέσεις, στις παρέες, στις στιγμές και στα αυθόρμητα γέλια μας. Βρίσκεται στα μικρά καθημερινά πράγματα που αγνοούμε. Για μένα η Ευτυχία υπάρχει όταν ο άνθρωπος εξελίσσεται, όταν θέτει και επιτυγχάνει στόχους, όταν καταφέρνει πράγματα για τον εαυτό του, τα οποία τον κάνουν να προχωράει.
Για μένα η ευτυχία βρίσκεται στην παραγωγικότητα και στη δημιουργικότητα, βρίσκεται στην φαντασία, στην μουσική, στο χορό, στις μυρωδιές, στα χρώματα, βρίσκεται οπουδήποτε μπορείς να είσαι ελεύθερος και να εκφράζεσαι ελεύθερα.
Ο Μίλαν Κούντερα στην Αβάσταχτη Ελαφρότητα του είναι είχε πει πως ο ανθρώπινος χρόνος δε γυρίζει κυκλικά, αλλά προχωράει σε ευθεία γραμμή. Για αυτό και ο άνθρωπος δε μπορεί να είναι ευτυχισμένος, επειδή η ευτυχία είναι η επιθυμία της επανάληψης.
Ό χρόνος μπορεί όντως να μη γυρίζει κυκλικά και να προχωρά πάντα σε ευθεία γραμμή. Όμως εσύ, εγώ και ο καθένας από μας δε πρέπει να νοσταλγεί τις στιγμές ευτυχίας που κάποτε υπήρξαν. Είναι που η ευτυχία δεν είναι νοσταλγία της επανάληψης. Η ευτυχία υπάρχει και ανήκει στο παρόν αλλά και σε κείνα που θα έρθουν.Για αυτό μην Αργοπεθαίνεις.
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του...
Να θυμάσαι πως αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντα πως για να 'σαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής.Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή λοιπόν θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.
Καλή συνέχεια
Το κλείσιμο του άρθρου μου είναι από το ποίημα "Αργοπεθαίνεις" του Pablo Nerouda.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου