Θα απορείτε με τον τίτλο φαντάζομαι μάλλον όχι τόσο με τον τίτλο αλλά με τα ερωτηματικά που έχω τοποθετήσει στο τέλος της πρότασης...Αλλά...Να,τρείς μήνες έχω να γραψω σε αυτό το ρημαδομπλόγκ και έχουν έρθει τα πάνω κάτω...Βλέπε νομοσχέδιο για την παιδεία που εφαρμόζεται απο Σεπτέμρη(Μας νοίαζεται η κυρία Διαμαντοπούλου άλλωστε εμάς τους φοιτητές και θέλησε να κάνει μια ριζική αλλαγή στα πανεπιστήμια και στα τει για να πάμε απο το κακό στο χειρότερο :) ) επίσης να....Δεν θέλω να ασχοληθώ με την χούντα του Μπατσόκ που τον Ιούνιο έδρασε με τον χειρότερο τρόπο ενάντια στις ειρηνικές διαδηλώσεις των Πολιτών...Τα όργανα καταστολής πάντως έκαναν το έργο τους και πραγματικά τους δίνω συγχαρητήρια..Έδειραν φουλ κόσμο είτε με γκλομπ είτε με τε χέρια πόδια(δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα μετράει)Ρίξαν με μεγάλη επιτυχία χημικά,δακρυγόνα ασφυξιογόνα κτλ(Να σαι καλά ρε μάνα που με προμήθευσες με Malox και riopan)ενώ συνέλαβαν άπειρο κόσμο...Δε θα ασχοληθώ όυτε με το παρακράτος μας αγαπώ τους ασφαλίτες γιατί να το κρύψω άλλωστε?Να μωρέ είναι αυτόι οι κύριοι που βάζουν πολιτικά ρούχα και δημιουργούν τα επεισόδια και να μετά βγαίνει ο κάθε Πρετεντέρης(Κόιτα να δεις,τυχαία μου ήρθε το όνομα του)και λέει ότι φταίνε αυτοί..Οι αλήτες μωρε του Σύριζα ναι αυτοί που μας μειώνουν και τον τουρισμό ναι ναι αυτοί είναι που πετάνε γιαούρτια στον πάγκαλο και στον κάθε βουλευτή που ενώ δε θα ψήφιζε το μεσοπρόθεσμο ξαφνικά είπε εε ντάξει μωρέ θα το ψηφίσω για το καλό της πατρίδος(Ονόματα δε λέμε οικογένειες δε θίγουμε..)Μμμ...Κάτσε να δεις τι άλλο έγινε αυτόυς τους τρεις μήνες..Ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμο με μεγάλη επιτύχια...Λεφτά δεν υπάρχουν αλλά θα βρούμε μωρέ...Στις υπόλοιπες χώρες επικρατεί πανικός..Υποτιμήθηκε και το δολάριο πάει και η Αμερική(Που ναι ο Μάλαμας να πει τώρα το μέγιστο άσμα ΄΄Στην Αμερική'')Το Λονδίνο θυμίζει τα δεκεμβριανά του 08 σε ποιό hard καταστάσεις...Στη Χιλή ο κόσμος διαδηλώνει για ένα καλύτερο σύστημα...Άλλες χώρες μπάινουν στο σύστημα δανειοδότητησης...Και όλοι είμαστε πλεόν υπό γερμανική οικονομική κατοχή...Αρα??Don't worry be happy...Eγώ νομίζω Don't worry be hippie...Ναι ναι καλά ακούσατε hippie γιατί αν χειρότερέψουν(πόσο ακόμα θα μου πεις)τα πράγματα μας βλέπω στα μάταλα με τζίβες και μαριχουάνες να τραδουδάμε Manu chao και bob Marley..Άλλωστε θα γίνει και αποποινικοποίση του χασισίου όποτε θα μάστε όλοι Κομπλέέέέ.....:p :p Να ορίστε που γκρινιάζατε κάτι καλό έκανε το μπατσόκ μας για τους φίλους του χασισίου...Τι γκρινιάζετε?:P...Δεν ξέρω αν ξέχασα να αναφέρω κάτι..Συμπληρώστε το στον σχολιασμό σας αν υπάρξει..Αλλά ένα θα πω ότι μας περιμένει σκληρός Χειμώνας και 3 Σεπτέμβρη θα πρέπει να είμαστε Όλοι στις πλατείες...Να δώσουμε πάλι ηχυρό μήνυμα...Προς το παρόν φορέστε το πιο όμορφο χαμόγελο σας..Απολαύστε τον τελευταίο μήνα του καλοκαιρίου και εφοδιαστέιτε με πολύ ενέργεια και θετικές σκέψεις...We will survive...
Ίσως να αποφάσισαν να νομιμοποιήσουν το χασίς επειδή νομίζουν πως θα είναι και αυτό ένα μέτρο για καταστολή του κόσμου... Πόσο γελασμένοι είναι...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αδιάφοροι,του Αντόνιο Γκράμσι
ΑπάντησηΔιαγραφή«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.
Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που
πνίγει την ευφυΐα.
Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.
Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους
πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.
Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;
Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.
Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους.